Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Funkcje turystyczne stanowią jedną z podstawowych funkcji społecznych, jakie

spełniają lasy, a celem polityki leśnej powinno być „... uregulowanie i ukierunkowanie

rekreacji i turystyki na obszarach leśnych w sposób godzący funkcje społeczne lasów z

ochronnymi i produkcyjnymi". Obszary leśne stanowią jeden z najbardziej atrakcyjnych

elementów penetracji turystycznej ludności. Jednocześnie turystyka i rekreacja są jedną

z form antropopresji w lasach (Radziejowski, 1997).

Obszar Nadleśnictwa Milicz łączy w swym zasięgu wiele różnych form krajobrazowych,

przez co stanowi region o wysokich walorach turystycznych.                                                                                              Szereg atrakcji krajoznawczych, kulturowych, bogactwo przyrodnicze oraz dostępność komunikacyjna

powodują, że rejon ten stanowi dogodny teren dla uprawiania różnych form turystyki.

Turystyka i związana z nią sfera infrastrukturalno – ekonomiczna stały się także ważnym

kierunkiem rozwoju gospodarczego powiatów w regionie.

Czynniki kształtujące atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną Nadleśnictwa Milicz

to m. in.:

Ø przyrodniczo-leśne urozmaicenie terenów nadleśnictwa,

Ø istniejące obiekty turystyczno-wypoczynkowe znajdujące się w regionie,

Ø lokalizacja w zasięgu nadleśnictwa lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie

ośrodków miejskich (miasta: Wrocław, Milicz, Trzebnica, Krotoszyn,

Żmigród),

Ø liczne osobliwości przyrodnicze: rezerwaty przyrody, park krajobrazowy,

wyznaczone Obszary Natura 2000, pomniki przyrody, wiele cennych

pod względem przyrodniczym drzewostanów,

Ø dobrze rozwinięta baza noclegowa i istniejące terenowe punkty informacji

turystycznej,

Ø rozwinięta baza internetowa informacji turystycznej i wypoczynkowej,

Ø liczne miejsca kultu i pamięci, m. in. wiele zabytkowych kościołów i kaplic

zlokalizowanych w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa.

Ø przebieg licznych szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnoekologicznych,

Ø lokalizacja ścieżek spacerowych, ścieżek rowerowych,

Ø liczne rzeki i zbiorniki wodne sprzyjające uprawianiu sportów wodnych i

wędkarstwa,

Ø bogactwo runa leśnego w lasach nadleśnictwa,

Ø dostępność komunikacyjna,

Ø istniejące parkingi leśne i miejsca postoju dla pojazdów mechanicznych.

Nadleśnictwo Milicz od 2003 roku prowadzi działalność edukacyjną

na podstawie Zarządzenia nr 57 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 9

maja 2003 roku. W związku z tym, że jednym z zadań realizowanych przez Lasy Państwowe

jest edukacja leśna, w 2003 roku powstał Program Edukacji Leśnej Społeczeństwa.

Program ten określił zasady, zakres i zadania realizowane na poziomie nadleśnictwa.

W Nadleśnictwie Milicz propagowanie edukacji leśnej w społeczeństwie realizuje

się głównie poprzez:

• Zajęcia terenowe. Głównie na ścieżkach edukacji przyrodniczo-leśnej,

• Spotkania z leśnikiem w szkołach i przedszkolach,

• Akcje terenowe np. sprzątanie świata, rajdy, sadzenie lasu, zimowe dokarmianie

zwierząt,

• Konkursy wiedzy przyrodniczej i leśnej współorganizowane przez nadleśnictwo,

• Warsztaty organizowane dla różnych grup społecznych,

• Realizacja programów współfinansowanych przez nadleśnictwo o tematyce

przyrodniczej.

Celem właściwego wykorzystania walorów turystyczno-wypoczynkowych terenów

nadleśnictwa i dużego potencjału praktycznej wiedzy leśnej, zaleca się kontynuację

aktywnej współpracy z samorządami, dalszą współpracę z organizacjami turystycznymi,

szkołami itp.

Aby jednocześnie ograniczyć negatywne oddziaływanie ruchu turystyczno – rekreacyjnego

na środowisko leśne, udostępniono liczne miejsca postoju przy ważniejszych szlakach komunikacyjnych, oznakowano miejsca postoju i tereny wypoczynkowe,

zabezpieczono także w tych rejonach kosze i kontenery w celu składowania śmieci,

przygotowano infrastrukturę przeciwpożarową i plan działania w przypadku powstania

pożaru, wszczęto kampanię informacyjną poprzez lokalizację tablic informacyjnych,

oznakowań szlaków turystycznych, ścieżek krajobrazowo – edukacyjnych itp.

Szczegółowy opis infrastruktury turystycznej i edukacyjnej nadleśnictwa zawarto

w Programie Ochrony Przyrody dla Nadleśnictwa Milicz. Urządzenia turystyczne (m.

in.szlaki, ścieżki edukacyjno-ekologiczne) - ich rodzaj i lokalizacja, będą przedstawione

na sporządzonej oddzielnie mapie tematycznej. Do zadań nadleśnictwa w zakresie zagospodarowania rekreacyjnego w najbliższym okresie gospodarczym należeć będzie współuczestniczenie w inicjatywach organów odpowiedzialnych za:

- utrzymanie w należytym stanie technicznym istniejących urządzeń i obiektów turystycznych

– bieżąca ich konserwacja, remonty, oznakowanie,

- tworzenie w miarę potrzeb (w miejscach o szczególnie nasilonym ruchu turystycznym)

nowych miejsc wypoczynku, doposażenie istniejących w potrzebne urządzenia,

- tworzenie i urządzanie ścieżek spacerowych w pobliżu ośrodków miejskich,

- wytyczanie kolejnych tras rowerowych, tras do jazdy konnej.

W ostatnich latach obserwuje się znaczne zwiększenie zainteresowania turystycznego

regionem, w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa. Coraz popularniejszą formą

wypoczynku oferowaną w wielu miejscowościach regionu jest tzw. agroturystyka,

czyli wypoczynek w specjalnie do tego celu przystosowanych gospodarstwach wiejskich.

Dość popularną formą turystyki tego regionu są także różne formy turystki

wodnej – kajakowej związanej z rzeką Barycz.

Równolegle z rozbudową bazy noclegowej, powstają nowe szlaki turystyczne,

ścieżki spacerowe, rozbudowuje się infrastruktura związana z obsługą ruchu turystycznego.

W wielu opracowaniach strategicznych dotyczących przyszłości gospodarczej

regionu wymienia się turystykę jako szansę jego dynamicznego rozwoju. Niewątpliwie

nasilenie ruchu turystycznego na tym obszarze spowoduje także większą penetrację

turystyczną obszarów leśnych. Stąd w najbliższym okresie gospodarczym, należy

utrzymywać w odpowiednim stanie technicznym istniejącą infrastrukturę turystyczną

oraz dążyć do jej rozbudowy w zakresie zapewniającym dostateczną obsługę występującego

na obszarach leśnych ruchu turystycznego. Niezbędna będzie koordynacja

działań w zakresie zagospodarowania rekreacyjnego z organami samorządu lokalnego

oraz działającymi organizacjami turystycznymi.


 

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Ślad węglowy Lasów Państwowych policzony

Ślad węglowy Lasów Państwowych policzony

Po raz pierwszy w historii swojego istnienia Lasy Państwowe obliczyły ilość emitowanych przez organizację gazów cieplarnianych. Wiedza ta pozwoli podjąć działania ograniczające emisje.

Inwentaryzacja, zrealizowana w ramach projektu rozwojowego Lasy Węglowe, objęła tzw. zakresy 1 i 2 raportowania śladu węglowego i obejmuje rok 2023 r. Zakres 1 obejmuje emisje bezpośrednie powstałe w wyniku spalania paliw w pojazdach, budynkach, urządzeniach i narzędziach, które są własnością Lasów Państwowych lub nad którymi sprawują one bezpośredni nadzór, a także emisje pochodzące z klimatyzacji. W zakres 2 wchodzą z kolei emisje pośrednie, które nie są wytwarzane na terenie organizacji, ale powstają w wyniku produkcji energii elektrycznej i ciepła przez Lasy Państwowe kupowanych i zużywanych.

Zgodnie z przeprowadzonymi kalkulacjami całkowity ślad węglowy Lasów Państwowych w roku 2023 wyniósł 65 440,2 ton CO2e (ekwiwalentu CO2 w ujęciu market-based). Określenie market-based oznacza, że jest to ilość emisji obliczona na podstawie wskaźnika emisyjności publikowanego przez konkretnego sprzedawcę energii. W ujęciu location-based (czyli na podstawie średniego wskaźnika emisyjności dla Polski, który przedstawia faktyczną wielkość emisji powstałych na terenie kraju, publikowanego przez Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami) ślad węglowy Lasów Państwowych w ubiegłym roku wyniósł 60 615,7 ton CO2e.

- Znajomość wielkości tych emisji oraz miejsc ich powstawania jest kluczowa dla podjęcia działań, które pozwolą je zredukować, a tym samym zmniejszyć niekorzystny wpływ na klimat – mówi Witold Koss, dyrektor generalny Lasów Państwowych. – Choć nie mamy obowiązku raportowania emisji wytwarzanych gazów cieplarnianych, to powinniśmy wprowadzać najlepsze praktyki, nie tylko w gospodarce leśnej czy ochronie przyrody, lecz także w innych obszarach naszej działalności.

Z których źródeł pochodzi najwięcej emisji gazów cieplarnianych w Lasach Państwowych? W zakresie pierwszym (emisji bezpośrednich) – są to paliwa transportowe; w zakresie drugim (emisji pośrednich) – energia elektryczna. Pod względem obszarów powstawania emisji – za ich największą część odpowiadają nieruchomości (ponad 71%). Pojazdy, drugie w kolejności, są źródłem 28% emisji gazów cieplarnianych. Narzędzia i maszyny specjalistyczne odpowiadały za ok. 1% zeszłorocznych emisji, co jest wartością nieznaczącą przy obecnej strukturze emisji, jednak jest to też źródło, które będzie monitorowane w kolejnych latach.

Wyniki pierwszego raportu nt. śladu węglowego LP wskazują, że - aby ograniczyć emisje – Lasy Państwowe muszą w pierwszej kolejności skupić się na poprawie efektywności energetycznej budynków oraz wymianie pojazdów na niskoemisyjne.

Lasy Państwowe wiele inicjatyw dekarbonizacyjnych już podjęły i prowadzą konsekwentnie od kilku lat m.in. w ramach projektów rozwojowych: Podnoszenie Efektywności Energetycznej Budynków w PGL LP oraz Las Energii. Są wśród nich m.in.:

  • proces audytowania energetycznego budynków w celu identyfikacji działań poprawiających ich efektywność energetyczną, które będą mogły być wdrożone w LP.
  • Produkcja energii z OZE we własnych instalacjach, głównie fotowoltaicznych. W ten sposób wyprodukowaliśmy 6 461 MWh w 2023 r.
  • Wykorzystanie pojazdów elektrycznych.
  • Zakup zielonej energii od zewnętrznych dostawców. W 2023 r. zakupiliśmy 3 557 MWh zielonej energii.
  • Automatyzacja zbierania danych i liczenia śladu węglowego wraz z ich zarządzaniem.
  • Edukacja wewnętrzna – szkolenia dla pracowników LP, promocja dobrych praktyk m.in. w oszczędnym gospodarowaniu energią.
  • Wykorzystanie biomasy na cele energetyczne (emisje z tego działania są monitorowane i raportowane).

Lasy Państwowe jako główny dostawca drewna w Polsce muszą brać pod uwagę, że nie funkcjonują w gospodarczej i legislacyjnej próżni. Znacząca część odbiorców tego surowca już jest albo będzie w najbliższym czasie musiała ujawniać ślad węglowy swoich produktów, który powstał w trakcie ich wytworzenia. Bez informacji o śladzie węglowym od producenta surowca nie będą oni w stanie w pełni tego zrobić. Wymóg ten już teraz można porównać z potrzebą posiadania certyfikatów typu FSC/ PFSC. 

Obecnie w Lasach Państwowych trwają przygotowania do rozszerzenia inwentaryzacji i obliczania śladu węglowego produktów LP w całym cyklu ich życia, czyli w tzw. zakresie „od kołyski do bramy”. Przeprowadzanie kalkulacji emisji gazów cieplarnianych planowane jest co roku.

Zbieranie danych do inwentaryzacji trwa kilka miesięcy i jest nie lada wyzwaniem, zważywszy na fakt, że w skład LP wchodzi blisko 500 jednostek o różnej charakterystyce energetycznej. W celu agregacji danych wykorzystano indywidualne narzędzie opracowane przez Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych we współpracy z Dyrekcją Generalną Lasów Państwowych na potrzeby całej organizacji. Natomiast sam proces poprzedził cykl szkoleń dla pracowników LP odpowiedzialnych za wprowadzanie danych do aplikacji.