Widok zawartości stron
Funkcje turystyczne stanowią jedną z podstawowych funkcji społecznych, jakie
spełniają lasy, a celem polityki leśnej powinno być „... uregulowanie i ukierunkowanie
rekreacji i turystyki na obszarach leśnych w sposób godzący funkcje społeczne lasów z
ochronnymi i produkcyjnymi". Obszary leśne stanowią jeden z najbardziej atrakcyjnych
elementów penetracji turystycznej ludności. Jednocześnie turystyka i rekreacja są jedną
z form antropopresji w lasach (Radziejowski, 1997).
Obszar Nadleśnictwa Milicz łączy w swym zasięgu wiele różnych form krajobrazowych,
przez co stanowi region o wysokich walorach turystycznych. Szereg atrakcji krajoznawczych, kulturowych, bogactwo przyrodnicze oraz dostępność komunikacyjna
powodują, że rejon ten stanowi dogodny teren dla uprawiania różnych form turystyki.
Turystyka i związana z nią sfera infrastrukturalno – ekonomiczna stały się także ważnym
kierunkiem rozwoju gospodarczego powiatów w regionie.
Czynniki kształtujące atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną Nadleśnictwa Milicz
to m. in.:
Ø przyrodniczo-leśne urozmaicenie terenów nadleśnictwa,
Ø istniejące obiekty turystyczno-wypoczynkowe znajdujące się w regionie,
Ø lokalizacja w zasięgu nadleśnictwa lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie
ośrodków miejskich (miasta: Wrocław, Milicz, Trzebnica, Krotoszyn,
Żmigród),
Ø liczne osobliwości przyrodnicze: rezerwaty przyrody, park krajobrazowy,
wyznaczone Obszary Natura 2000, pomniki przyrody, wiele cennych
pod względem przyrodniczym drzewostanów,
Ø dobrze rozwinięta baza noclegowa i istniejące terenowe punkty informacji
turystycznej,
Ø rozwinięta baza internetowa informacji turystycznej i wypoczynkowej,
Ø liczne miejsca kultu i pamięci, m. in. wiele zabytkowych kościołów i kaplic
zlokalizowanych w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa.
Ø przebieg licznych szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnoekologicznych,
Ø lokalizacja ścieżek spacerowych, ścieżek rowerowych,
Ø liczne rzeki i zbiorniki wodne sprzyjające uprawianiu sportów wodnych i
wędkarstwa,
Ø bogactwo runa leśnego w lasach nadleśnictwa,
Ø dostępność komunikacyjna,
Ø istniejące parkingi leśne i miejsca postoju dla pojazdów mechanicznych.
Nadleśnictwo Milicz od 2003 roku prowadzi działalność edukacyjną
na podstawie Zarządzenia nr 57 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 9
maja 2003 roku. W związku z tym, że jednym z zadań realizowanych przez Lasy Państwowe
jest edukacja leśna, w 2003 roku powstał Program Edukacji Leśnej Społeczeństwa.
Program ten określił zasady, zakres i zadania realizowane na poziomie nadleśnictwa.
W Nadleśnictwie Milicz propagowanie edukacji leśnej w społeczeństwie realizuje
się głównie poprzez:
• Zajęcia terenowe. Głównie na ścieżkach edukacji przyrodniczo-leśnej,
• Spotkania z leśnikiem w szkołach i przedszkolach,
• Akcje terenowe np. sprzątanie świata, rajdy, sadzenie lasu, zimowe dokarmianie
zwierząt,
• Konkursy wiedzy przyrodniczej i leśnej współorganizowane przez nadleśnictwo,
• Warsztaty organizowane dla różnych grup społecznych,
• Realizacja programów współfinansowanych przez nadleśnictwo o tematyce
przyrodniczej.
Celem właściwego wykorzystania walorów turystyczno-wypoczynkowych terenów
nadleśnictwa i dużego potencjału praktycznej wiedzy leśnej, zaleca się kontynuację
aktywnej współpracy z samorządami, dalszą współpracę z organizacjami turystycznymi,
szkołami itp.
Aby jednocześnie ograniczyć negatywne oddziaływanie ruchu turystyczno – rekreacyjnego
na środowisko leśne, udostępniono liczne miejsca postoju przy ważniejszych szlakach komunikacyjnych, oznakowano miejsca postoju i tereny wypoczynkowe,
zabezpieczono także w tych rejonach kosze i kontenery w celu składowania śmieci,
przygotowano infrastrukturę przeciwpożarową i plan działania w przypadku powstania
pożaru, wszczęto kampanię informacyjną poprzez lokalizację tablic informacyjnych,
oznakowań szlaków turystycznych, ścieżek krajobrazowo – edukacyjnych itp.
Szczegółowy opis infrastruktury turystycznej i edukacyjnej nadleśnictwa zawarto
w Programie Ochrony Przyrody dla Nadleśnictwa Milicz. Urządzenia turystyczne (m.
in.szlaki, ścieżki edukacyjno-ekologiczne) - ich rodzaj i lokalizacja, będą przedstawione
na sporządzonej oddzielnie mapie tematycznej. Do zadań nadleśnictwa w zakresie zagospodarowania rekreacyjnego w najbliższym okresie gospodarczym należeć będzie współuczestniczenie w inicjatywach organów odpowiedzialnych za:
- utrzymanie w należytym stanie technicznym istniejących urządzeń i obiektów turystycznych
– bieżąca ich konserwacja, remonty, oznakowanie,
- tworzenie w miarę potrzeb (w miejscach o szczególnie nasilonym ruchu turystycznym)
nowych miejsc wypoczynku, doposażenie istniejących w potrzebne urządzenia,
- tworzenie i urządzanie ścieżek spacerowych w pobliżu ośrodków miejskich,
- wytyczanie kolejnych tras rowerowych, tras do jazdy konnej.
W ostatnich latach obserwuje się znaczne zwiększenie zainteresowania turystycznego
regionem, w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa. Coraz popularniejszą formą
wypoczynku oferowaną w wielu miejscowościach regionu jest tzw. agroturystyka,
czyli wypoczynek w specjalnie do tego celu przystosowanych gospodarstwach wiejskich.
Dość popularną formą turystyki tego regionu są także różne formy turystki
wodnej – kajakowej związanej z rzeką Barycz.
Równolegle z rozbudową bazy noclegowej, powstają nowe szlaki turystyczne,
ścieżki spacerowe, rozbudowuje się infrastruktura związana z obsługą ruchu turystycznego.
W wielu opracowaniach strategicznych dotyczących przyszłości gospodarczej
regionu wymienia się turystykę jako szansę jego dynamicznego rozwoju. Niewątpliwie
nasilenie ruchu turystycznego na tym obszarze spowoduje także większą penetrację
turystyczną obszarów leśnych. Stąd w najbliższym okresie gospodarczym, należy
utrzymywać w odpowiednim stanie technicznym istniejącą infrastrukturę turystyczną
oraz dążyć do jej rozbudowy w zakresie zapewniającym dostateczną obsługę występującego
na obszarach leśnych ruchu turystycznego. Niezbędna będzie koordynacja
działań w zakresie zagospodarowania rekreacyjnego z organami samorządu lokalnego
oraz działającymi organizacjami turystycznymi.
Najnowsze aktualności
Ślad węglowy Lasów Państwowych policzony
Ślad węglowy Lasów Państwowych policzony
Po raz pierwszy w historii swojego istnienia Lasy Państwowe obliczyły ilość emitowanych przez organizację gazów cieplarnianych. Wiedza ta pozwoli podjąć działania ograniczające emisje.
Inwentaryzacja, zrealizowana w ramach projektu rozwojowego Lasy Węglowe, objęła tzw. zakresy 1 i 2 raportowania śladu węglowego i obejmuje rok 2023 r. Zakres 1 obejmuje emisje bezpośrednie powstałe w wyniku spalania paliw w pojazdach, budynkach, urządzeniach i narzędziach, które są własnością Lasów Państwowych lub nad którymi sprawują one bezpośredni nadzór, a także emisje pochodzące z klimatyzacji. W zakres 2 wchodzą z kolei emisje pośrednie, które nie są wytwarzane na terenie organizacji, ale powstają w wyniku produkcji energii elektrycznej i ciepła przez Lasy Państwowe kupowanych i zużywanych.
Zgodnie z przeprowadzonymi kalkulacjami całkowity ślad węglowy Lasów Państwowych w roku 2023 wyniósł 65 440,2 ton CO2e (ekwiwalentu CO2 w ujęciu market-based). Określenie market-based oznacza, że jest to ilość emisji obliczona na podstawie wskaźnika emisyjności publikowanego przez konkretnego sprzedawcę energii. W ujęciu location-based (czyli na podstawie średniego wskaźnika emisyjności dla Polski, który przedstawia faktyczną wielkość emisji powstałych na terenie kraju, publikowanego przez Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami) ślad węglowy Lasów Państwowych w ubiegłym roku wyniósł 60 615,7 ton CO2e.
- Znajomość wielkości tych emisji oraz miejsc ich powstawania jest kluczowa dla podjęcia działań, które pozwolą je zredukować, a tym samym zmniejszyć niekorzystny wpływ na klimat – mówi Witold Koss, dyrektor generalny Lasów Państwowych. – Choć nie mamy obowiązku raportowania emisji wytwarzanych gazów cieplarnianych, to powinniśmy wprowadzać najlepsze praktyki, nie tylko w gospodarce leśnej czy ochronie przyrody, lecz także w innych obszarach naszej działalności.
Z których źródeł pochodzi najwięcej emisji gazów cieplarnianych w Lasach Państwowych? W zakresie pierwszym (emisji bezpośrednich) – są to paliwa transportowe; w zakresie drugim (emisji pośrednich) – energia elektryczna. Pod względem obszarów powstawania emisji – za ich największą część odpowiadają nieruchomości (ponad 71%). Pojazdy, drugie w kolejności, są źródłem 28% emisji gazów cieplarnianych. Narzędzia i maszyny specjalistyczne odpowiadały za ok. 1% zeszłorocznych emisji, co jest wartością nieznaczącą przy obecnej strukturze emisji, jednak jest to też źródło, które będzie monitorowane w kolejnych latach.
Wyniki pierwszego raportu nt. śladu węglowego LP wskazują, że - aby ograniczyć emisje – Lasy Państwowe muszą w pierwszej kolejności skupić się na poprawie efektywności energetycznej budynków oraz wymianie pojazdów na niskoemisyjne.
Lasy Państwowe wiele inicjatyw dekarbonizacyjnych już podjęły i prowadzą konsekwentnie od kilku lat m.in. w ramach projektów rozwojowych: Podnoszenie Efektywności Energetycznej Budynków w PGL LP oraz Las Energii. Są wśród nich m.in.:
- proces audytowania energetycznego budynków w celu identyfikacji działań poprawiających ich efektywność energetyczną, które będą mogły być wdrożone w LP.
- Produkcja energii z OZE we własnych instalacjach, głównie fotowoltaicznych. W ten sposób wyprodukowaliśmy 6 461 MWh w 2023 r.
- Wykorzystanie pojazdów elektrycznych.
- Zakup zielonej energii od zewnętrznych dostawców. W 2023 r. zakupiliśmy 3 557 MWh zielonej energii.
- Automatyzacja zbierania danych i liczenia śladu węglowego wraz z ich zarządzaniem.
- Edukacja wewnętrzna – szkolenia dla pracowników LP, promocja dobrych praktyk m.in. w oszczędnym gospodarowaniu energią.
- Wykorzystanie biomasy na cele energetyczne (emisje z tego działania są monitorowane i raportowane).
Lasy Państwowe jako główny dostawca drewna w Polsce muszą brać pod uwagę, że nie funkcjonują w gospodarczej i legislacyjnej próżni. Znacząca część odbiorców tego surowca już jest albo będzie w najbliższym czasie musiała ujawniać ślad węglowy swoich produktów, który powstał w trakcie ich wytworzenia. Bez informacji o śladzie węglowym od producenta surowca nie będą oni w stanie w pełni tego zrobić. Wymóg ten już teraz można porównać z potrzebą posiadania certyfikatów typu FSC/ PFSC.
Obecnie w Lasach Państwowych trwają przygotowania do rozszerzenia inwentaryzacji i obliczania śladu węglowego produktów LP w całym cyklu ich życia, czyli w tzw. zakresie „od kołyski do bramy”. Przeprowadzanie kalkulacji emisji gazów cieplarnianych planowane jest co roku.
Zbieranie danych do inwentaryzacji trwa kilka miesięcy i jest nie lada wyzwaniem, zważywszy na fakt, że w skład LP wchodzi blisko 500 jednostek o różnej charakterystyce energetycznej. W celu agregacji danych wykorzystano indywidualne narzędzie opracowane przez Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych we współpracy z Dyrekcją Generalną Lasów Państwowych na potrzeby całej organizacji. Natomiast sam proces poprzedził cykl szkoleń dla pracowników LP odpowiedzialnych za wprowadzanie danych do aplikacji.
