Wydawca treści
PARKI KRAJOBRAZOWE
Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy.
PARK KRAJOBRAZOWY DOLINA BARYCZY
Park ten został powołany w celu zachowania wartości przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych. Najbardziej charakterystycznym obrazem obszaru parku są liczne stawy, które budowano już od XIII w. Przeważająca część doliny wraz z otaczającymi ją wzgórzami pokryta jest lasami. Pomiędzy nimi znajdują się pola uprawne, łąki i pastwiska.
Niska jakość gleb przyczyniła się do stosunkowo słabego rozwoju rolnictwa w tym rejonie i niskiego zagęszczenia ludności. Powyższe czynniki sprawiły, ze dolina Baryczy wraz z otoczeniem jest jednym z najcenniejszych przyrodniczo obszarów Polski. Najcenniejszym jego elementem są kompleksy stawów rybnych, lasy łęgowe, grądy niskie i olsy. W środowiskach tych (głównie na stawach) występuje niezwykle bogata w gatunki awifauna. Pod względem ornitologicznym dolina Baryczy wraz z otaczającymi ją stawami jest jednym z bardziej wartościowych obszarów w Europie. Zaczątkiem działań ochronnych było powstanie w 1949 roku Stawowego Obszaru Ochronnego, który w 1973 roku został przekształcony w rezerwat „Stawy Milickie". Na terenie parku znajduje się także wiele zabytków kultury materialnej.
Park ten swoim zasięgiem obejmuje 17 690,14 ha terenu Nadleśnictwa Milicz.
Najnowsze aktualności
Wkrótce rusza akcja „Wieniec”
Wkrótce rusza akcja „Wieniec”
Jest to już cykliczna akcja Straży Leśnej, prowadzona przy wsparciu sił Policji, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Łowieckiej.
Jej celem jest przeciwdziałanie i zwalczanie kłusownictwa oraz pozostałych przejawów tzw. szkodnictwa łowieckiego, kontrola legalności skupu i obrotu zwierzyną, a także egzekwowanie, głównie od osób trudniących się zbieraniem zrzutów poroży, zachowań zgodnych z obowiązującymi przepisami.
Działania strażników leśnych i pozostałych służb obejmą przede wszystkim patrolowanie terenów będących ostoją zwierzyny, obszarów zagrożonych kłusownictwem i odwiedzanych przez zbieraczy poroża. Podczas patroli będą sprawdzać czy zbieracze poroża nie wkraczają np. na tereny rezerwatów czy w miejsca objęte zakazem wstępu, czy swoimi działaniami nie płoszą zwierząt i nie narażają ich na stres. Przy okazji kontrolować będą czy w terenie nie są rozstawiane wnyki. Kontrole obejmą także punkty skupu dziczyzny i legalne pochodzenie mięsa.
Poroże to twarda, kostna struktura, którą noszą samce krajowych jeleniowatych. Im większe i okazalsze tym lepiej świadczy o sile oraz możliwościach reprodukcyjnych samca. Oprócz funkcji reprezentacyjnej służy także jako broń podczas walk byków o samice. Po zakończeniu okresu godowego jest ono zrzucane. Proces zrzucania poroża odbywa się co roku – samiec gubi stare poroże, a w jego miejsce wyrasta nowe.
Zrzutami nazywamy poroże zgubione przez sarny, łosie, daniele i jelenie. Przełom lutego i marca ta czas, kiedy jelenie pozbywają się starego poroża. Jednocześnie to czas kiedy do lasu ruszają „łowcy zrzutów”.
Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem znalezione zrzuty możemy sobie zabrać jeśli zostały one znalezione na terenie lasów gospodarczych. Zbieranie zrzutów w rezerwatach i parkach narodowych jest nielegalne. Udając się do lasu na poszukiwanie zrzutów należy pamiętać również o miejscach, w których obowiązuje zakaz wstępu, mimo, że jest to las gospodarczy. Są to m.in. lasy do 4 m wysokości drzew czy tereny oznaczone jako „Ostoja zwierzyny”.
Nie wolno również tropić i płoszyć zwierząt aby zdobyć poroże. Niestety nie wszyscy zbieracze postępują etycznie. Tropią chmary jeleni, zmuszają je do ciągłego przemieszczania się co doprowadza do osłabienia zwierząt, którym i tak jest ciężko z uwagi na zimowe warunki i ograniczony dostęp do pożywienia.
O tym jak szukać zrzutów w lesie opowiada Zdobek w jednym z odcinków „Obliczy lasów:
