Wydawca treści
Leśny Kompleks Promocyjny ''Lasy Doliny Baryczy''
Leśne kompleksy promocyjne to duże, zwarte obszary lasu, wchodzące w skład jednego lub kilku nadleśnictw. Utworzone na obszarze całego kraju, pokazują zmienność warunków siedliskowych, różnorodność składu gatunkowego lasu i wielość pełnionych przez niego funkcji. W ramach LKP leśnicy promują zrównoważoną gospodarkę leśną, wspierają badania naukowe i prowadzą edukację leśną społeczeństwa.
Dzięki LKP widać, że można osiągnąć kompromis między najważniejszymi zadaniami leśnictwa: gospodarką leśną mającą na celu m.in. produkcję drewna, ochroną przyrody, badaniami naukowymi i szeroko rozumianą edukacją. Są dowodem, że trwale zrównoważona, wielofunkcyjna gospodarka leśna przeciwdziała zagrożeniom lasu, wynikającym z rozwoju cywilizacji.
Przeczytaj więcej na stronie lasy.gov.pl
W dniu 29 listopada 2011r. Zarządzeniem nr 61 Dyrektor Generalny Lasów Państwowych powołany do życia został Leśny Kompleks Promocyjny ,,Lasy Doliny Baryczy''. W całości znajduje się w granicach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu. W jego skład wchodzą następujące obszary:
• Nadleśnictwo Milicz – o pow. 26 398 ha;
• Nadleśnictwo Żmigród – o pow. 16 030 ha;
Łączna powierzchnia Leśnego Kompelsu Promocyjnego ,,Lasy Doliny Baryczy'' wynosi 42 428 ha.
Jest to jedna z 25 tego typu jednostek, nakierunkowana na uwypuklenie wielofunkcyjności lasów. Szczególny nacisk w Leśnych Kompleksach Promocyjnych (LKP) kładzie się na badania i doświadczenia z zakresu nauk leśnych, a także na edukację leśną społeczeństwa i turystyczne udostępnianie lasu.
Leśny Kompleks Promocyjny ,,Lasy Doliny Baryczy'' obejmuje swym zasięgiem jedne z najcenniejszych przyrodniczo obszarów w naszym kraju. Powodem naturalnego bogactwa tego regionu jest swoista mozaika krajobrazów i siedlisk. Występują tu obok siebie rozmaite typy lasów i borów nizinnych, pola, łąki i co szalenie ważne zbiorniki wodne, w tym słynne Stawy Milickie oraz rzeka Barycz.
Różnorodność siedlisk przekłada się na bogactwo gatunkowe tych terenów. Nie dziwi więc mnogość form ochrony przyrody, jaką tu spotkamy. Są tu rezerwaty przyrody, Park Krajobrazowy Doliny Baryczy, obszary Natura 2000, pomniki przyrody... Szereg gatunków roślin i zwierząt, znajdujących w Dolinie Baryczy miejsce do życia, objęte jest ochroną gatunkową.
Jednak na szczególną uwagę zasługuje fakt, że na terenach tak bardzo cennych przyrodniczo możliwa jest gospodarka leśna, która spełnia szereg pożytecznych funkcji, tylko z pozoru wykluczających się. Możliwa jest ochrona przyrody w lasach, wypełnianie przez nich funkcji ochronnej dla gleby, powietrza, wody, zapewnienie miejsca wypoczynku i rekreacji dla społeczeństwa, przy jednoczesnym dostarczaniu drewna, które jest wszechstronnym i w pełni ulegającym rozkładowi surowcem.
W celu określenia kierunków działań opracowany został jednolity Program gospodarczo-ochronny dla Leśnego Kompleksu Promocyjnego Lasy Doliny Baryczy.
W dniu 6 lipca 2012r. Decyzją na 55 Dyrektor Generalny Lasów Państwowych powołał do życia Rady Naukowo-Społecznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Doliny Baryczy" na lata 2012-2014. Rada jest organem doradczym i opiniodawczym dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu w zakresie inicjowania oraz oceny realizacji działań podejmowanych w Leśnym Kompleksie Promocyjnym „Lasy Doliny Baryczy". Organizację oraz tryb pracy Rady Naukowo – Społecznej szczegółowo określa regulamin.
Zapraszamy również na naszą stronę internetową LKP Lasy Doliny Baryczy
Najnowsze aktualności
2 lutego obchodzimy World Wetland Day, czyli Światowy Dzień Mokradeł
2 lutego obchodzimy World Wetland Day, czyli Światowy Dzień Mokradeł
„Bagna dla naszej wspólnej przyszłości” to hasło tegorocznej edycji Światowego Dnia Mokradeł, które w dobie zmiany klimatu i okresowej suszy w polskich lasach leśnicy powtarzają od lat. To oni, jako przyrodnicy, prowadząc wielofunkcyjną gospodarkę leśną mają świadomość tego, jak cennym zasobem w środowisku leśnym jest woda.
– Wychodząc z propozycją objęcia szczególną ochroną 17% powierzchni Lasów Państwowych – czyli obszaru 1,2 mln ha będących w zarządzie PGL LP, leśnicy ujęli w tym zestawieniu wiele cennych przyrodniczo siedlisk, w tym także mokradłowych. Bo lasy to bardzo skomplikowane ekosystemy, które dziś, w dobie zmian klimatu, wymagają szczególnej uwagi i troski, wyrażonej indywidualnym podejściem i dostosowaniem prowadzonych działań gospodarczych do warunków przyrodniczych i klimatycznych – powiedział Witold Koss, dyrektor generalny Lasów Państwowych.
W ramach projektów małej retencji leśnicy realizują szereg zadań służących gromadzeniu i zatrzymywaniu wody w lesie oraz spowolnieniu powierzchniowego spływu:
- Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu
– mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych, zwany
też projektem małej retencji nizinnej. Projekt stanowi obecnie kontynuację działań realizowanych przez leśników od 2007 roku, których celem jest wzmocnienie odporności nizinnych ekosystemów leśnych na zagrożenia powodowane zmianą klimatu poprzez realizację kompleksowych działań retencyjnych i przeciwerozyjnych. Projekt ma również na celu minimalizację negatywnych skutków naturalnych zjawisk pogodowych i klimatycznych, jak choćby susze, pożary czy też powodzie i podtopienia. - Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu
– mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach górskich, zwany też małą retencją górską. W ramach projektu realizowane są zadania zbliżone do zakresu wpisującego się w małą retencję nizinną, aczkolwiek z uwagi na lokalizację projektu – tereny górskie – projekt bezpośrednio wpływa ma wzmocnienie górskich ekosystemów leśnych. Projekt m.in. minimalizuje negatywne skutki intensywnych i długotrwałych opadów atmosferycznych, ekstremalnego przepływu wód w korytach, spływów powierzchniowych oraz niezwykle destrukcyjnego działania wód wezbraniowych.
Lasy Państwowe prowadzą również projekt „Lasy dla mokradeł – ochrona siedlisk hydrogenicznych na obszarach cennych przyrodniczo”. Jego najważniejszym celem jest przywrócenie funkcji lub utrzymanie stanu bagien, torfowisk i innych terenów podmokłych pozostających w zarządzie PGL LP na obszarach Sieci Natura 2000 i poza nimi. Projekt został uwzględniony w wykazie planowanych operacji o znaczeniu strategicznym w Programie Operacyjnym FEnIKS. Projekt opiera się o współpracę jednostek LP (ponad 120 nadleśnictw) z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytetem Przyrodniczym w Poznaniu oraz z Centrum Ochrony Mokradeł.
– O tym, że bez wody nie ma życia – zarówno dla przyrody, jak i dla człowieka, wiedzą wszyscy, jednakże w kwestiach edukacji przyrodniczej, dotyczącej cennych ekosystemów bagiennych i mokradeł, mamy jeszcze wiele do zrobienia. Tereny podmokłe to bardzo często unikalne miejsca występowania chronionych gatunków flory i fauny, dom dla wielu owadów oraz ostoje populacji ptaków – dodaje dyrektor Koss.
Leśnicy dbają o mokradła i tereny bagienne nie tylko od święta! Każdego roku, w ramach zajęć edukacyjnych prowadzonych przez leśników, tysiące osób: dzieci, młodzieży i ludzi dorosłych, poznają niezwykły świat ekosystemów leśnych, których funkcjonowanie jest uzależnione od wody. Lasy to niezwykle złożone i bardzo wrażliwe obiekty przyrodnicze, w których niedobór lub brak wody objawiają się na wiele sposobów: od zanikania określonych gatunków roślin i zwierząt, po osłabienie, choroby i zamieranie całych fragmentów lasów. Świadomość zagrożeń, które niesie ze sobą zmiana klimatu i to jak możemy starać się im przeciwdziałać, łagodząc jej skutki, to zagadnienia, na które edukatorzy leśni starają się uwrażliwić jak największe grono odbiorców.
Leśnicy postrzegają lasy ekosystemowo, jako swoiste systemy „naczyń połączonych”. Oznacza to nic innego jak to, że lasy to nie tylko drzewa, ale też m.in. rezerwuar zasobów wodnych, tworzących każdorazowo unikalne, leśne mikroklimaty, warunkujący wilgotność siedlisk, a co za tym idzie – kształtujący bogactwo przyrodnicze danego obszaru.