Asset Publisher
Leśny Kompleks Promocyjny ''Lasy Doliny Baryczy''
Leśne kompleksy promocyjne to duże, zwarte obszary lasu, wchodzące w skład jednego lub kilku nadleśnictw. Utworzone na obszarze całego kraju, pokazują zmienność warunków siedliskowych, różnorodność składu gatunkowego lasu i wielość pełnionych przez niego funkcji. W ramach LKP leśnicy promują zrównoważoną gospodarkę leśną, wspierają badania naukowe i prowadzą edukację leśną społeczeństwa.
Dzięki LKP widać, że można osiągnąć kompromis między najważniejszymi zadaniami leśnictwa: gospodarką leśną mającą na celu m.in. produkcję drewna, ochroną przyrody, badaniami naukowymi i szeroko rozumianą edukacją. Są dowodem, że trwale zrównoważona, wielofunkcyjna gospodarka leśna przeciwdziała zagrożeniom lasu, wynikającym z rozwoju cywilizacji.
Przeczytaj więcej na stronie lasy.gov.pl
W dniu 29 listopada 2011r. Zarządzeniem nr 61 Dyrektor Generalny Lasów Państwowych powołany do życia został Leśny Kompleks Promocyjny ,,Lasy Doliny Baryczy''. W całości znajduje się w granicach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu. W jego skład wchodzą następujące obszary:
• Nadleśnictwo Milicz – o pow. 26 398 ha;
• Nadleśnictwo Żmigród – o pow. 16 030 ha;
Łączna powierzchnia Leśnego Kompelsu Promocyjnego ,,Lasy Doliny Baryczy'' wynosi 42 428 ha.
Jest to jedna z 25 tego typu jednostek, nakierunkowana na uwypuklenie wielofunkcyjności lasów. Szczególny nacisk w Leśnych Kompleksach Promocyjnych (LKP) kładzie się na badania i doświadczenia z zakresu nauk leśnych, a także na edukację leśną społeczeństwa i turystyczne udostępnianie lasu.
Leśny Kompleks Promocyjny ,,Lasy Doliny Baryczy'' obejmuje swym zasięgiem jedne z najcenniejszych przyrodniczo obszarów w naszym kraju. Powodem naturalnego bogactwa tego regionu jest swoista mozaika krajobrazów i siedlisk. Występują tu obok siebie rozmaite typy lasów i borów nizinnych, pola, łąki i co szalenie ważne zbiorniki wodne, w tym słynne Stawy Milickie oraz rzeka Barycz.
Różnorodność siedlisk przekłada się na bogactwo gatunkowe tych terenów. Nie dziwi więc mnogość form ochrony przyrody, jaką tu spotkamy. Są tu rezerwaty przyrody, Park Krajobrazowy Doliny Baryczy, obszary Natura 2000, pomniki przyrody... Szereg gatunków roślin i zwierząt, znajdujących w Dolinie Baryczy miejsce do życia, objęte jest ochroną gatunkową.
Jednak na szczególną uwagę zasługuje fakt, że na terenach tak bardzo cennych przyrodniczo możliwa jest gospodarka leśna, która spełnia szereg pożytecznych funkcji, tylko z pozoru wykluczających się. Możliwa jest ochrona przyrody w lasach, wypełnianie przez nich funkcji ochronnej dla gleby, powietrza, wody, zapewnienie miejsca wypoczynku i rekreacji dla społeczeństwa, przy jednoczesnym dostarczaniu drewna, które jest wszechstronnym i w pełni ulegającym rozkładowi surowcem.
W celu określenia kierunków działań opracowany został jednolity Program gospodarczo-ochronny dla Leśnego Kompleksu Promocyjnego Lasy Doliny Baryczy.
W dniu 6 lipca 2012r. Decyzją na 55 Dyrektor Generalny Lasów Państwowych powołał do życia Rady Naukowo-Społecznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Doliny Baryczy" na lata 2012-2014. Rada jest organem doradczym i opiniodawczym dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu w zakresie inicjowania oraz oceny realizacji działań podejmowanych w Leśnym Kompleksie Promocyjnym „Lasy Doliny Baryczy". Organizację oraz tryb pracy Rady Naukowo – Społecznej szczegółowo określa regulamin.
Zapraszamy również na naszą stronę internetową LKP Lasy Doliny Baryczy
Asset Publisher
Asset Publisher
Obiekty edukacyjne
Obiekty edukacyjne
W celu lepszego zapoznania się z lasami i przyrodą nadleśnictwa przygotowano na jego terenie ścieżki przyrodnicze.
Ścieżka Karłów – Wałkowa – Karłów – jest przygotowana dla każdego, kto lubi kontakt z przyrodą. Pozwala zapoznać się z różnorodnymi zbiorowiskami roślinnymi, z gospodarką leśną oraz problemami ochrony środowiska. Ścieżka rozpoczyna się przy Ośrodku Wypoczynku Świątecznego Karłów w Miliczu i tworzy pętlę. Przebiega przez miejscowość Wałkowa, która może być alternatywnym miejscem rozpoczęcia wycieczki. Oznakowana jest w obu kierunkach znakiem ścieżki edukacyjnej (zielony ukośny pasek na białym polu).
Przeczytaj więcej na www.czaswlas.pl/obiekty/karlow-walkowa-karlow-1003
fot. Estera Grocholska
Ścieżka Postolin - Wzgórze Joanny - Postolin – prowadzi przez teren rezerwatu pozwalając zapoznać się z jego walorami. Oznakowana białym kwadratem z zielonym paskiem przekątnym, zawiera 16 przystanków z tablicami objaśniającymi, dostępna jest jedynie pieszo – 8 km. Ścieżka w kształcie pętli prowadzi drogami leśnymi przez najciekawsze fragmenty lasów Nadleśnictwa Milicz. W Postolinie, gdzie ścieżka ma swój początek, znajduje się interesujący park podworski. Kolejne przystanki prowadzą skrajem lasu, za ruinami dawnego młyna wodnego, przy odtworzonym zbiorniku wodnym. Przy przystanku 5 mijamy głaz narzutowy o obwodzie 660 cm, a przy 6 – śródleśną zagrodę w Kozubach. Za nią trasa prowadzi nadal w górę, ale już przez stare lasy bukowe, którymi dochodzimy w końcu do rezerwatu ,,Wzgórze Joanny'' z zameczkiem myśliwskim z 1850 roku na samym szczycie. Po zejściu w dół, opuszczeniu rezerwatu i przekroczeniu szosy na kolejnych odcinkach znajdują się w pobliżu dolinki i inne niewielkie potoki leśne. Na przystankach nr 14 – 16 rosną okazałe, stare dęby, a po wyjściu z lasu, już blisko wsi Postolin, znajduje się stary cmentarz z ciekawymi gatunkami drzew.
Przeczytaj więcej na www.czaswlas.pl/obiekty/postolin-wzgorze-joanny-postolin-1013
fot. Alicja Ostaszewska
Ścieżka Sławoszowice – Ruda Milicka – Godnowa – prowadzi przez fragment lasów nadleśnictwa Milicz a następnie drogą publiczną przez rezerwat ,,Stawy Milickie''. Długość ścieżki wynosi 8,5 km. Rozpoczyna się w Gajówce w Rudzie Milickiej. Zlokalizowana jest tam również chata umożliwiająca zorganizowanie zajęć edukacyjnych. Z Rudy Milickiej trasa prowadzi asfaltową drogą w kierunku północnym aż do Nowego Grodziska, gdzie za budynkiem szkoły skręca na zachód, po czym okrąża staw Gadzinowy Duży.
Przeczytaj więcej na www.czaswlas.pl/obiekty/?p=4&id_obiekt=2863
fot. Estera Grocholska