Webcontent-Anzeige
Funkcje turystyczne stanowią jedną z podstawowych funkcji społecznych, jakie
spełniają lasy, a celem polityki leśnej powinno być „... uregulowanie i ukierunkowanie
rekreacji i turystyki na obszarach leśnych w sposób godzący funkcje społeczne lasów z
ochronnymi i produkcyjnymi". Obszary leśne stanowią jeden z najbardziej atrakcyjnych
elementów penetracji turystycznej ludności. Jednocześnie turystyka i rekreacja są jedną
z form antropopresji w lasach (Radziejowski, 1997).
Obszar Nadleśnictwa Milicz łączy w swym zasięgu wiele różnych form krajobrazowych,
przez co stanowi region o wysokich walorach turystycznych. Szereg atrakcji krajoznawczych, kulturowych, bogactwo przyrodnicze oraz dostępność komunikacyjna
powodują, że rejon ten stanowi dogodny teren dla uprawiania różnych form turystyki.
Turystyka i związana z nią sfera infrastrukturalno – ekonomiczna stały się także ważnym
kierunkiem rozwoju gospodarczego powiatów w regionie.
Czynniki kształtujące atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną Nadleśnictwa Milicz
to m. in.:
Ø przyrodniczo-leśne urozmaicenie terenów nadleśnictwa,
Ø istniejące obiekty turystyczno-wypoczynkowe znajdujące się w regionie,
Ø lokalizacja w zasięgu nadleśnictwa lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie
ośrodków miejskich (miasta: Wrocław, Milicz, Trzebnica, Krotoszyn,
Żmigród),
Ø liczne osobliwości przyrodnicze: rezerwaty przyrody, park krajobrazowy,
wyznaczone Obszary Natura 2000, pomniki przyrody, wiele cennych
pod względem przyrodniczym drzewostanów,
Ø dobrze rozwinięta baza noclegowa i istniejące terenowe punkty informacji
turystycznej,
Ø rozwinięta baza internetowa informacji turystycznej i wypoczynkowej,
Ø liczne miejsca kultu i pamięci, m. in. wiele zabytkowych kościołów i kaplic
zlokalizowanych w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa.
Ø przebieg licznych szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnoekologicznych,
Ø lokalizacja ścieżek spacerowych, ścieżek rowerowych,
Ø liczne rzeki i zbiorniki wodne sprzyjające uprawianiu sportów wodnych i
wędkarstwa,
Ø bogactwo runa leśnego w lasach nadleśnictwa,
Ø dostępność komunikacyjna,
Ø istniejące parkingi leśne i miejsca postoju dla pojazdów mechanicznych.
Nadleśnictwo Milicz od 2003 roku prowadzi działalność edukacyjną
na podstawie Zarządzenia nr 57 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 9
maja 2003 roku. W związku z tym, że jednym z zadań realizowanych przez Lasy Państwowe
jest edukacja leśna, w 2003 roku powstał Program Edukacji Leśnej Społeczeństwa.
Program ten określił zasady, zakres i zadania realizowane na poziomie nadleśnictwa.
W Nadleśnictwie Milicz propagowanie edukacji leśnej w społeczeństwie realizuje
się głównie poprzez:
• Zajęcia terenowe. Głównie na ścieżkach edukacji przyrodniczo-leśnej,
• Spotkania z leśnikiem w szkołach i przedszkolach,
• Akcje terenowe np. sprzątanie świata, rajdy, sadzenie lasu, zimowe dokarmianie
zwierząt,
• Konkursy wiedzy przyrodniczej i leśnej współorganizowane przez nadleśnictwo,
• Warsztaty organizowane dla różnych grup społecznych,
• Realizacja programów współfinansowanych przez nadleśnictwo o tematyce
przyrodniczej.
Celem właściwego wykorzystania walorów turystyczno-wypoczynkowych terenów
nadleśnictwa i dużego potencjału praktycznej wiedzy leśnej, zaleca się kontynuację
aktywnej współpracy z samorządami, dalszą współpracę z organizacjami turystycznymi,
szkołami itp.
Aby jednocześnie ograniczyć negatywne oddziaływanie ruchu turystyczno – rekreacyjnego
na środowisko leśne, udostępniono liczne miejsca postoju przy ważniejszych szlakach komunikacyjnych, oznakowano miejsca postoju i tereny wypoczynkowe,
zabezpieczono także w tych rejonach kosze i kontenery w celu składowania śmieci,
przygotowano infrastrukturę przeciwpożarową i plan działania w przypadku powstania
pożaru, wszczęto kampanię informacyjną poprzez lokalizację tablic informacyjnych,
oznakowań szlaków turystycznych, ścieżek krajobrazowo – edukacyjnych itp.
Szczegółowy opis infrastruktury turystycznej i edukacyjnej nadleśnictwa zawarto
w Programie Ochrony Przyrody dla Nadleśnictwa Milicz. Urządzenia turystyczne (m.
in.szlaki, ścieżki edukacyjno-ekologiczne) - ich rodzaj i lokalizacja, będą przedstawione
na sporządzonej oddzielnie mapie tematycznej. Do zadań nadleśnictwa w zakresie zagospodarowania rekreacyjnego w najbliższym okresie gospodarczym należeć będzie współuczestniczenie w inicjatywach organów odpowiedzialnych za:
- utrzymanie w należytym stanie technicznym istniejących urządzeń i obiektów turystycznych
– bieżąca ich konserwacja, remonty, oznakowanie,
- tworzenie w miarę potrzeb (w miejscach o szczególnie nasilonym ruchu turystycznym)
nowych miejsc wypoczynku, doposażenie istniejących w potrzebne urządzenia,
- tworzenie i urządzanie ścieżek spacerowych w pobliżu ośrodków miejskich,
- wytyczanie kolejnych tras rowerowych, tras do jazdy konnej.
W ostatnich latach obserwuje się znaczne zwiększenie zainteresowania turystycznego
regionem, w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa. Coraz popularniejszą formą
wypoczynku oferowaną w wielu miejscowościach regionu jest tzw. agroturystyka,
czyli wypoczynek w specjalnie do tego celu przystosowanych gospodarstwach wiejskich.
Dość popularną formą turystyki tego regionu są także różne formy turystki
wodnej – kajakowej związanej z rzeką Barycz.
Równolegle z rozbudową bazy noclegowej, powstają nowe szlaki turystyczne,
ścieżki spacerowe, rozbudowuje się infrastruktura związana z obsługą ruchu turystycznego.
W wielu opracowaniach strategicznych dotyczących przyszłości gospodarczej
regionu wymienia się turystykę jako szansę jego dynamicznego rozwoju. Niewątpliwie
nasilenie ruchu turystycznego na tym obszarze spowoduje także większą penetrację
turystyczną obszarów leśnych. Stąd w najbliższym okresie gospodarczym, należy
utrzymywać w odpowiednim stanie technicznym istniejącą infrastrukturę turystyczną
oraz dążyć do jej rozbudowy w zakresie zapewniającym dostateczną obsługę występującego
na obszarach leśnych ruchu turystycznego. Niezbędna będzie koordynacja
działań w zakresie zagospodarowania rekreacyjnego z organami samorządu lokalnego
oraz działającymi organizacjami turystycznymi.
Asset Publisher
Chrabąszcz majowy i kasztanowiec w Nadleśnictwie Milicz
Chrabąszcz majowy i kasztanowiec w Nadleśnictwie Milicz
Na terenie Nadleśnictwa Milicz zagrożenie ze strony chrabąszczy notowane jest od kilku lat, a stopień zagrożenia jest przez leśników corocznie monitorowany. Pomimo działań zapobiegawczych również w przyszłym roku konieczne będzie ograniczenie liczebności poprzez opryski. W bieżącym roku oprysk został wykonany na 444 ha, natomiast na przyszły rok planowanych jest 500 ha. Największe zagrożenie od chrabąszcza występuje w leśnictwach: Lasowice, Skoroszów, Dziewiętlin i Kubryk.
W związku z czym chcielibyśmy przybliżyć sylwetkę zwalczanych owadów.
- Kim dokładnie są i jaki jest ich tryb życia?
Owady te to chrabąszcz majowy i kasztanowiec. Wiosną po rozwoju liści na drzewach kiedy temperatura gleby na głębokości 10 cm wynosi 9-14 ̊ C owady dorosłe opuszczają swe kolebki poczwarkowe, w których zimowały. Przypada to zwykle na koniec kwietnia – początek maja. Pierwsze na powierzchnie wychodzą samce, a 10 dni po nich samice. Lot wieczorny składa się z dwóch wyraźnych faz: w pierwszej chrabąszcze kierują się w stronę najwyższego punktu zarysowującego się na jasnym nieboskłonie – są to wzgórza, pagórki, kępy wysokich drzew, tam zataczają koła a następnie lot wkracza w drugą fazę: wyszukiwania miejsc do żerowania, a następnie do składania jaj. Po kolejnych ok. 10 dniach żerowania i kopulacji składają one jaja w glebie (zwłaszcza na powierzchniach otwartych i nasłonecznionych) na głębokości 10-20 cm – 2-3 cykle po 10-30 szt. (jedna samica nawet 90 jaj). Po kolejnych 4 – 6 tygodniach wylęgają się pędraki, które żyją w próchnicznej warstwie gleby, a w 4 roku kalendarzowym, po ostatniej wylince schodzą na głębokość 30 – 60 cm i przepoczwarczają się. Po kolejnych 4 – 6 tygodniach pojawia się owad doskonały, który w tej formie spędza ostatnią zimę w glebie.
Cały opisany cykl trwa 4 lata i masowy wysyp chrabąszczy następuje właśnie co 4 lata.
- Skąd wiemy, że w przyszłym roku należy wykonać oprysk?
Corocznie, w okresie 15 sierpnia – 30 września wykonuje się kontrolę występowania szkodników korzeni gleby (zapędraczenia gleby). Termin poszukiwań musi wyprzedzić czas w którym larwy schodzą głęboko do ziemi. Na powierzchniach zagrożonych, zgodnie z Instrukcją Ochrony Lasu wykonuje się doły próbne o wymiarach 1,0 x 0,5 m i głębokości co najmniej 0,5 m. Ziemię wykopaną z dołu przeszukuje się dokładnie w poszukiwaniu pędraków. Standardowo wyznacza się 6 dołów na ha, lecz w przypadku dużej ilości pędraków partię kontrolną można zwiększyć. Po dokonaniu kontroli dokumentację wraz ze znalezionymi owadami przekazuje się ekspertom z Zespołu Ochrony Lasu. Analizują oni zebrany materiał określając gatunki (po wyglądzie odwłoka), wiek (po szerokości puszki głowowej) i stopień zagrożenia (w zależności od siedliska, w oparciu o tabele z liczbami krytycznymi). Właśnie na tej podstawie ustala się prognozy i zalecenia dla dalszych działań. W sytuacji zagrożenia wykonuje się jeszcze do końca kwietnia kontrolę uzupełniającą mającą na celu potwierdzenie zagrożenia.
- Oprysk
Gdy wszystkie dostępne metody profilaktyki i zwalczania są niewystarczające, w roku masowego pojawu chrabąszczy podejmowana jest decyzja o wykonaniu oprysku lotniczego. Ważną kwestią jest zaplanowanie go w odpowiednim czasie - pomiędzy wylotem chrząszczy, a rozpoczęciem składania jaj przez samice – tj. ok. 10 dni. Raz na 4 lata mamy więc 10 dni szansy, aby zapobiec szkodom powodowanym przez te owady.
Ograniczenie populacji chrabąszcza następuje przez zastosowanie oprysku lotniczego preparatem Mospilan 20 SP. Został on dopuszczony decyzją Ministra Rolnictwa do stosowania w rolnictwie, ogrodnictwie i leśnictwie. Jest środkiem owadobójczym w formie proszku, rozpuszczalnym w wodzie, o działaniu kontaktowym i żołądkowym. Nie wymaga okresu karencji dla ludzi, zwierząt, a także pszczół. Ważną informacją jest, że należy zachować jedynie 14 dni okresu karencji od ostatniego zastosowania do dnia zbioru jakichkolwiek płodów runa leśnego. Przed opryskiem środek zostanie połączony z tzw. adiuwiantem (substancją pomocniczą) oraz wodą i w tej postaci rozpylony.
Sprzęt używany do oprysku to np. samolot Dromader. Pilot znając mapę powierzchni zabiegu, w oparciu o dane GPS dobiera trasę przelotu opryskując tylko i wyłącznie wyznaczone oddziały.
